Een fantasie die waarheid wordt hfst.3
hfst.3.
De dagen tussen het noodlottige voorval en de 24ste trokken als een waas aan mij voorbij. Op mijn werk had ik wat afleiding maar thuis bracht ik mijn tijd door in een staat van opwinding, angst en vertwijfeling. Het ene moment rukte ik mij zelf af rijdend op een grote dildo, het andere moment ijsbeerde ik hopeloos door mijn huis bang voor wat zou komen. De 24 ste oktober is een zondag en het was mij gelukt om de week erna vrij te nemen van mijn werk. Ik had ook nog een verjaardag van een vriend die ik af moest zeggen en een avondje uit eten met een vriendin waar ik een knipperlicht relatie mee heb, alles met het excuus dat ik een week weg moet naar het buitenland voor het werk. De 23ste kreeg ik nog een berichtje van Herr Dimitri dat ik de volgende dag al mijn fetish kleding, toy's en dergelijken mee moest nemen. Voor de rest had ik niets nodig! Ik begon te pakken en toen ik klaar was realiseerde ik mij wat voor een pervers mannetje ik eigenlijk wel niet ben. Twee grote koffers vol kleding en schoenen, twee grote weekend tassen met Dildo's en pluggen en nog een aantal kledingzakken en een tas met bondage spulletjes.
Ik heb getwijfeld of ik niet iemand, gewoon uit veiligheidsoverweging, zou vertellen waar ik de komende week uithang? Uiteindelijk besluit ik een briefje neer te leggen op mijn keukentafel met het adres van de seksshop. Gewoon voor het geval dat..... ik wil er eigenlijk niet aan denken maar zoals alles waar je niet aan wil denken.....
Ik zit in mijn auto, onderweg naar Dusseldorf, met een onbestemd gevoel in mijn onderbuik. De twee weekend tassen op de achterbank omdat er niet genoeg plaats was in de kofferbak. Vanmorgen vroeg heb ik nog een berichtje met instructies gekregen van Herr Dimitri. Ik dien met mijn auto in een garage op het binnenhof bij de seksshop te parkeren en in de auto te wachten tot nadere instructies.
Even een kleine notitie, ik hoop dat jullie dit verhaal net zoveel geil plezier doet als het mij doet om het te schrijven. Ik heb het mij zelf een beetje moeilijk gemaakt om een aantal hoofdpersonen in dit verhaal Duits te laten spreken maar ik kon gewoon niet anders. De hardheid en klank van het Duits heeft iets wat mij op een dieper niveau raakt. Toch wil ik bij deze afscheid nemen van het ook Duits uitschrijven van de dialogen het houd me namelijk erg op, in een verhaal dat zich bijna als vanzelf schrijft. Daarom wil ik jullie als lezers vragen om Herr Dimitri in ieder geval te blijven zien als een Hoog Duits sprekende man, alhoewel hij vanaf nu in mijn verhaal Nederlands gaat spreken. Excuus, XXX sascha.
Met elke kilometer die ik volgens mijn navigatie dichter bij mijn eindbestemming kom begint mijn hart sneller te kloppen en het onrustige gevoel in mijn buik verder op te spelen. Er gaat een rilling door mij heen als ik de door Herr Dimitri beschreven poort door rijd en een klein bedompt binnenplaatsje omringd door hoogbouw op rijd. Zoals omschreven staat er een smalle donkere garagebox open. Ik rijd met mijn auto de box in. Zo gouw ik binnen ben sluit de kantelpoort van de garage zich en ben ik en mijn auto aan het oog van de buitenwereld onttrokken. Ik zet de auto uit en het wordt aardedonker. Het gevoel in mijn onderbuik grijpt om zich heen, ik ril over mijn hele lichaam en wordt misselijk van de spanning. Het rinkelende geluid van mijn telefoon doorsnijd de stilte. Het nummer van Herr Dimitri verschijnt op het hel verlichte display! Zenuwachtig neem ik op. 'Hallo' mompel ik hees in het toestel. 'Hallo Faggot' hoor ik de harde Duitse stem van Heer Dimitri aan de andere kant van de lijn zeggen. De woorden rakken mij midden in het onrustige gevoel in mijn buik en slaan er grote golven in. 'jij gaat je zo meteen helemaal uit kleden en stopt al je kleren inclusief je schoenen in de vuilnisbak in de hoek van de garage deze heb je niet meer nodig. Je auto sleutels, telefoon en portemonnee laat je achter in de auto. Daarna mag jij je via de deur in de rechter zijwand bij mij komen melden.' de telefoon wordt opgehangen en het display gaat uit en het is weer aardedonker. Ik maak de interieur verlichting van mijn auto aan en kan de vage contouren van de container waar ik mijn kleding in moet gooien zien evenals de deur waar ik zo dadelijk doorheen moet gaan. Even twijfel ik, wat als ik er vandoor zal gaan? Maar dan verschijnt de foto weer voor mijn geestesoog gevolgd door de afkeurende reacties van mijn vrienden, collega's, familie, vriendin en mijn ouders en realiseer mij rillend en misselijk dat Herr Dimitri mij stevig in zijn greep heeft. Er komt een gedachte op die de afgelopen dagen mij ook al meermaals bezocht heeft. Dit is een spel en ik speel het mee. Herr Dimitir lijkt een schappelijk man en we zullen eerst een goed gesprek hebben over grenzen en een "safe word" afspreken. Daarop kan ik ook aangeven dat ik het prima en ook wel een beetje geil vind om voor een week aan hem overgeleverd te zijn maar dat ik het op prijs zou stellen dat hij daarna de foto's die hij van mij heeft gemaakt vernietigd en we ieder weer onze eigen weg gaan. Deze gedachte maakt me weer iets rustiger. Ik haal diep adem en begin me dan uit te kleden. Het is koud in de garage, rillend over mijn gisteren nog compleet onthaarde lichaam loop ik met mijn bundeltje kleding naar de container. Als ik hem open, stroomt de stank van rottend afval mijn neus binnen. Serieus! Ik dacht dat de container schoon zou zijn maar realiseer mij nu dat dit echt een afval container is en dat mijn kleding hier echt wel wat van af gaat krijgen! Ik laat mijn kleding er in vallen, sluit de container en loop dan op de tast richting de deur in de rechter zijwand van de garage.
De dagen tussen het noodlottige voorval en de 24ste trokken als een waas aan mij voorbij. Op mijn werk had ik wat afleiding maar thuis bracht ik mijn tijd door in een staat van opwinding, angst en vertwijfeling. Het ene moment rukte ik mij zelf af rijdend op een grote dildo, het andere moment ijsbeerde ik hopeloos door mijn huis bang voor wat zou komen. De 24 ste oktober is een zondag en het was mij gelukt om de week erna vrij te nemen van mijn werk. Ik had ook nog een verjaardag van een vriend die ik af moest zeggen en een avondje uit eten met een vriendin waar ik een knipperlicht relatie mee heb, alles met het excuus dat ik een week weg moet naar het buitenland voor het werk. De 23ste kreeg ik nog een berichtje van Herr Dimitri dat ik de volgende dag al mijn fetish kleding, toy's en dergelijken mee moest nemen. Voor de rest had ik niets nodig! Ik begon te pakken en toen ik klaar was realiseerde ik mij wat voor een pervers mannetje ik eigenlijk wel niet ben. Twee grote koffers vol kleding en schoenen, twee grote weekend tassen met Dildo's en pluggen en nog een aantal kledingzakken en een tas met bondage spulletjes.
Ik heb getwijfeld of ik niet iemand, gewoon uit veiligheidsoverweging, zou vertellen waar ik de komende week uithang? Uiteindelijk besluit ik een briefje neer te leggen op mijn keukentafel met het adres van de seksshop. Gewoon voor het geval dat..... ik wil er eigenlijk niet aan denken maar zoals alles waar je niet aan wil denken.....
Ik zit in mijn auto, onderweg naar Dusseldorf, met een onbestemd gevoel in mijn onderbuik. De twee weekend tassen op de achterbank omdat er niet genoeg plaats was in de kofferbak. Vanmorgen vroeg heb ik nog een berichtje met instructies gekregen van Herr Dimitri. Ik dien met mijn auto in een garage op het binnenhof bij de seksshop te parkeren en in de auto te wachten tot nadere instructies.
Even een kleine notitie, ik hoop dat jullie dit verhaal net zoveel geil plezier doet als het mij doet om het te schrijven. Ik heb het mij zelf een beetje moeilijk gemaakt om een aantal hoofdpersonen in dit verhaal Duits te laten spreken maar ik kon gewoon niet anders. De hardheid en klank van het Duits heeft iets wat mij op een dieper niveau raakt. Toch wil ik bij deze afscheid nemen van het ook Duits uitschrijven van de dialogen het houd me namelijk erg op, in een verhaal dat zich bijna als vanzelf schrijft. Daarom wil ik jullie als lezers vragen om Herr Dimitri in ieder geval te blijven zien als een Hoog Duits sprekende man, alhoewel hij vanaf nu in mijn verhaal Nederlands gaat spreken. Excuus, XXX sascha.
Met elke kilometer die ik volgens mijn navigatie dichter bij mijn eindbestemming kom begint mijn hart sneller te kloppen en het onrustige gevoel in mijn buik verder op te spelen. Er gaat een rilling door mij heen als ik de door Herr Dimitri beschreven poort door rijd en een klein bedompt binnenplaatsje omringd door hoogbouw op rijd. Zoals omschreven staat er een smalle donkere garagebox open. Ik rijd met mijn auto de box in. Zo gouw ik binnen ben sluit de kantelpoort van de garage zich en ben ik en mijn auto aan het oog van de buitenwereld onttrokken. Ik zet de auto uit en het wordt aardedonker. Het gevoel in mijn onderbuik grijpt om zich heen, ik ril over mijn hele lichaam en wordt misselijk van de spanning. Het rinkelende geluid van mijn telefoon doorsnijd de stilte. Het nummer van Herr Dimitri verschijnt op het hel verlichte display! Zenuwachtig neem ik op. 'Hallo' mompel ik hees in het toestel. 'Hallo Faggot' hoor ik de harde Duitse stem van Heer Dimitri aan de andere kant van de lijn zeggen. De woorden rakken mij midden in het onrustige gevoel in mijn buik en slaan er grote golven in. 'jij gaat je zo meteen helemaal uit kleden en stopt al je kleren inclusief je schoenen in de vuilnisbak in de hoek van de garage deze heb je niet meer nodig. Je auto sleutels, telefoon en portemonnee laat je achter in de auto. Daarna mag jij je via de deur in de rechter zijwand bij mij komen melden.' de telefoon wordt opgehangen en het display gaat uit en het is weer aardedonker. Ik maak de interieur verlichting van mijn auto aan en kan de vage contouren van de container waar ik mijn kleding in moet gooien zien evenals de deur waar ik zo dadelijk doorheen moet gaan. Even twijfel ik, wat als ik er vandoor zal gaan? Maar dan verschijnt de foto weer voor mijn geestesoog gevolgd door de afkeurende reacties van mijn vrienden, collega's, familie, vriendin en mijn ouders en realiseer mij rillend en misselijk dat Herr Dimitri mij stevig in zijn greep heeft. Er komt een gedachte op die de afgelopen dagen mij ook al meermaals bezocht heeft. Dit is een spel en ik speel het mee. Herr Dimitir lijkt een schappelijk man en we zullen eerst een goed gesprek hebben over grenzen en een "safe word" afspreken. Daarop kan ik ook aangeven dat ik het prima en ook wel een beetje geil vind om voor een week aan hem overgeleverd te zijn maar dat ik het op prijs zou stellen dat hij daarna de foto's die hij van mij heeft gemaakt vernietigd en we ieder weer onze eigen weg gaan. Deze gedachte maakt me weer iets rustiger. Ik haal diep adem en begin me dan uit te kleden. Het is koud in de garage, rillend over mijn gisteren nog compleet onthaarde lichaam loop ik met mijn bundeltje kleding naar de container. Als ik hem open, stroomt de stank van rottend afval mijn neus binnen. Serieus! Ik dacht dat de container schoon zou zijn maar realiseer mij nu dat dit echt een afval container is en dat mijn kleding hier echt wel wat van af gaat krijgen! Ik laat mijn kleding er in vallen, sluit de container en loop dan op de tast richting de deur in de rechter zijwand van de garage.
2 years ago
