Een fantasie die waarheid wordt hfst.2

Hfst.2.

Ik zit in mijn auto terug naar huis, de duisternis op de snelweg word af en toen onderbroken door de koplampen van tegenliggers maar het valt mij niet op. Mijn hoofd en lichaam gespannen en onrustig over wat er zojuist gebeurd is! De man achter de toonbank had het deurtje open gemaakt, geknipt met zijn vingers, naar de grond aan zijn voeten gewezen en ik had gehoorzaamd. Toen mijn lippen het glanzende zwarte leer van zijn schoen raakte voelde ik de zool van zijn andere voet achter op mijn hoofd. Terwijl hij mij zo vastgepind hield begon hij vragen te stellen. Of ik een Meester of Meesteres heb? Of ik een relatie heb? Mijn seksuele voorkeuren en nog veel meer andere vragen die ik me niet meer kan herinneren. Ik kon niet anders dan hem naar waarheid antwoorden. Toen hij klaar was met zijn vragen, haalde hij zijn voet van mijn hoofd ging gehurkt voor mij zitten en trok mijn hoofd aan mijn haar overeind. Op mijn knieën zijn hoofd dicht bij het mijne. zijn donkere priemende ogen leken dwars door mij heen te kijken. Toen sprak hij de woorden die nu nog steeds door mijn hoofd heen denderen. "Ab jetz bist du meine faggot sklave! Ab jetz bist du meine faggot sklave! Ab jetz bist du meine faggot sklave!" Vanaf dat moment ging het allemaal ineens heel snel. Hij vertelde mij uit dat het voor onze toekomstige relatie heel belangrijk is dat de rollen en afhankelijkheden duidelijk zijn. Dan maakt hij foto's van mij. Dirigeert mij in verschillende houdingen. Het gebeurd allemaal als in een roes. Hij vraagt mijn telefoon nummer. trekt enkel boeien stevig vast om mijn enkels en sluit deze met twee kleine hangsloten af zodat ik mijn balletboots niet meer uit kan doen. Daarna volgt er een stevige balgag die hij ook weer afsluit en zet me zo met een harde klap tegen mijn kont samen met mijn rugzak de winkel uit. Het was gelukkig stil op straat moeizaam wist ik een donker portiekje te bereiken waar ik mijn normale kleren over mijn latex uitdossing aan kon trekken. Toen volgde de langste tien minuten van mijn leven. Lopend op balletheels over de donkere straten van Dusseldorf terug naar mijn auto.
Mijn kaak doet pijn en mijn voeten zijn continu aan het verkrampen in de onmogelijke laarsjes. Gelukkig heb ik cruise control. Mijn navigatie geeft aan dat ik nog een half uur moet overleven tot ik thuis ben. Mijn telefoon trilt, een nieuw bericht!? Ik kan het niet laten om even snel te kijken wie mij in godsnaam om half een op een doordeweekse avond nog een berichtje stuurt. Ik krijg bijna een hartaanval als ik de foto zie die mij toegestuurd is door een onbekend Duits nummer. Het is een foto van mij gekleed in latex op mijn knieën, benen uit elkaar zodat mij kleine kuisheidskooitje duidelijk is te zien. Mijn mond open gesperd, tong uitgestoken, ogen gericht op de camera. Naast deze foto een haarscherpe foto van mijn rijbewijs. Boven de foto de tekst: I am a Faggot please expose me! Er welt een golf van paniek in mij op, hoe heb ik dit in godsnaam zover kunnen laten komen!? Ik wil mijn angst, woede en frustratie over de situatie uitschreewen maar er komt maar een vaag gegrom en gelispel voorbij de ballgag. Er klink een luid geratel in de auto. Snel kijk ik weer op de weg en zie dat mijn auto met 130 kilometer per uur over de doorgetrokken streep richting berm aan het rijden is. Ik wil de rem bedienen zodat de cruisecontrol uit gaat maar dit gaat niet geheel soepel met mijn balletboot ik druk hem harder in dan ik eigenlijk wou. De wielen blokkeren en ik hoor een jankend geluid en voel hoe mijn auto begint te schuiven en uiteindelijk haaks op de weg tot stilstand komt. Mijn hart klopt in mijn keel, mijn handen liggen trillend op het stuur en ik ben aan het hyperventileren door mijn neus. Dan ineens een hard getoeter en geknipper van licht! Een Vrachtwagen scheert rakelings langs mijn auto af. Snel schud ik met mijn hoofd om weer bij zinnen te komen. Uiteindelijk lukt het mij om mijn auto weer op de weg te krijgen en vervolg ik rustig mijn weg terug naar huis. Daar aangekomen parkeer ik de auto op de oprit en kijk of de kust veilig is, geen buren die nog een ommetje maken met de hond? Snel naar binnen!
Ik knal mijn voordeur achter mij dicht en laat mij uitgeput met mijn rug ertegen aan naar de grond zakken, pak mijn telefoon uit mijn jaszak en kijk nog een keer naar de foto die er bijna voor gezorgd heeft dat ik verongelukt was! En hoe! Wat zou het ambulance personeel wel niet denken als ze mij zo gevonden zouden hebben? Ik moet er niet aan denken. Ik zie dat er door dat Duitse nummer nog meer berichten gestuurd zijn! Snel scroll ik omlaag en lees "Faggot sklave, Melde dich 24 oktober 9:30 bei mir im shop fur ein woche langes trainingsprogram, oder ich poste dieses bild auf Facebook! Sende mir ein text wen du gut zu hause gekommen bist. Oh und du darfs die shlöser entfernen. Ich sehe dich den 24ste. Dein Herr Dimitri!" de 24ste dat is over 4 dagen! Een week lang! Shit hoe moet ik dat met mijn werk regelen!? Ik weet het allemaal niet meer! Ik stuur een berichtje dat ik goed thuis gekomen ben en kruip dan naar de keuken waar ik met een schaar de afgesloten riemen door knip. Mijn kaak is helemaal verkrampt en wil zonder hulp helemaal niet meer dicht gaan. Mijn voeten en kuiten verkrampen als ik eindelijk mijn laarzen uittrek. dan volgt de rest van mijn kleding en druip ik af richting de douche daar bevrijd ik mij van mijn kuisheidskooitje en probeer de gebeurtenissen van mij af te spoelen. Als ik met mijn ogen gesloten onder de warme douch sta zie ik de donkere ogen van Herr Dimitri ik voel zijn hand die mij stevig vast heeft aan mijn haar. Het lachende stelletje in de winkel. De grote zwarte pik in de darkroom. De foto! De donkere ogen van Herr Dimitri. Zijn sterke hand. De foto! Mijn hand vind mijn pik. De vernedering. De schaamte. Het lachende stelletje. De foto. De 24ste een hele week. De donkere ogen van Herr Dimitri. De foto! Mijn zaad loopt samen met het douche water en mijn eigen waarde het putje in. Ik zak door mijn knieën en huil.